Ο Διονύσιος Σολωμός γράφει για τη «Μητέρα μεγαλόψυχη»

Μητέρα μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα, 

κι αν στο κρυφό μυστήριο, ζουν πάντα τα παιδιά σου

με λογισμό και μ’ όνειρο, τι χάρ’ έχουν τα μάτια,

τα μάτια τούτα να σ’ ιδούν μες το πανέρμο δάσος,

που ξάφνου σου τριγύρισε τ’ αθάνατα ποδάρια, 

(κοίτα) με φύλλα της Λαμπρής, με φύλλα των Βαϊώνε!

Το θεϊκό σου πάτημα δεν άκουσα, δεν είδα, 

Ατάραχη σαν ουρανός μ’ όλα τα κάλλη πόχει, 

που μέρη τόσα φαίνονται και μέρη ‘ναι κρυμμένα,

Αλλά, θεά, δεν ημπορώ ν’ ακούσω τη φωνή σου, 

Κι ευθύς εγώ τ’ ελληνικού κόσμου να τη χαρίσω;

Δόξα ‘χ’ η μαύρη πέτρα του και το ξερό χορτάρι!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μια κοινωνία που εκδικείται δεν γίνεται πιο δίκαιη, γίνεται πιο πρωτόγονη

Η μεγάλη συμβολή του Θαλή του Μιλήσιου στα μαθηματικά και τον Πολιτισμό

Ο Τόμας Στερνς Έλιοτ γράφει για την ενότητα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού

Άντον Τσέχωφ, «Ένας αριθμός»

Η «Αξία της Ζωής» της Τζέιν Άντερσον, μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε

Πολ Ελυάρ, η άσβεστη φλόγα της ελπίδας

Η μέθοδος Μπροντέλ: Διαβάζοντας αλλιώς την Ιστορία

Το Bolero του Ραβέλ έγινε 96 ετών- Δείτε τη μαγευτική Πλισέτσκαγια να το χορεύει (video)

Ο Ιωάννης Συκουτρής γράφει για το νόημα της ζωής

Ο Τάκης Παπατσώνης μπροστά σε ένα άσπρο, ελληνικό ερημοκκλήσι