του Χρήστου Γκιάτα
Ένα φωτοβόλο άστρο μεσουρανούσε την Άγια νύχτα, το περιδέραιο του οποίου έστεφε σαν ουράνιος θεογενής προβολέας την Βηθλεέμ. Ένδοθεν της ξύλινης, ταπεινής Φάτνης φώλιαζε αρτιγέννητος ο Υιός του Θεού – το Θείον Βρέφος – στην μητρική αγκαλιά της Παρθένου, κυοφορούσα Εκείνον εν Αγίω Πνεύματι στα σπλάχνα της.
Τι μέγα Μυστήριο η Ενσάρκωση του Θεού, η θαυματουργή είσοδος Του στην Ιστορία.
Αλλόκοτο, ανεξήγητο, ανεγκέφαλη θρησκοληψία, ψυχική παρηγοριά κ.ο.κ. A priori ο άνθρωπος, ιδιαιτέρως ο ιακωβίνικος - νεωτερικός, μανιακός με την ορθολογική απόδειξη, παλεύει μετά ζήλου να πακτώσει φύρδην – μίγδην στις κούτες της πεπερασμένης του διάνοιας, γεγονότα στα οποία «νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι»· και σχεδόν νομοτελειακά παγιδεύεται στο εγωιστικό δόκανο των ορισμών – εξ ου και αφορίζει, περιγράφει κοντόθωρα.
Ας μην εκληφθεί κατ’ ανάγκην κατακριτέο, αλλά ως νοοτροπία στενεύει δραματικά τον ορίζοντα του νοήματος. Ο οφθαλμοί του «νου», αγκυλωμένοι στα επιστημονικά δεδομένα, κοιτάζουν το δωμάτιο της Αλήθειας μέσα από μια μικροσκοπική κλειδαρότρυπα, δίχως όμως ποτέ, άλλοτε επειδή διστάζουν άλλοτε επειδή εθελοτυφλούν, να κτυπήσουν την πόρτα. Οτιδήποτε καταλύει την εγκόσμια τάξη αναστατώνει αφόρητα τον ορθολογισμό σαν κατά κράτος ήττα.
Ακόμη και ο αρχαιοελληνικός στοχασμός δύσκολα χώνεψε – οι Αθηναίοι της Ρωμαϊκής εποχής εκ πρώτης χαρακτήρισαν το κήρυγμα του Απόστολου Παύλου ως «μωρίες» – ότι ο Θεός υπερέβη την αναγκαιότητα της ουσίας Του με την ενύλωση στην ανθρώπινη συνθήκη. Πως ο Αθάνατος Θεός «εισέβαλε» στον χωρόχρονό ως θνητό πρόσωπο; Πως ο Λόγος έγινε φθαρτή Σαρξ;
Ο Άκτιστος ως Οικτίρμων Πατέρας, γεμάτος άπειρη και απροσμέτρητη Αγάπη προς το «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση» πλάσμα Του, αποκατέστησε τη Θεοείδεια του Ανθρώπου, ανοικοδόμησε καρτερικά τα ερείπια της Ιερής του καταγωγής. Ο ερχομός του Μεσσία ανακαινίζει τον τρόπο υπάρξεως της ανθρώπινης οντότητας, γκρεμίζοντας το ζόφο της Αποστασίας και του Θανάτου καθώς αποκαλύπτεται η οδός προς την Κοινωνία της Αγίας Τριάδος.
Ο Λόγος επωμίστηκε με την ενανθρώπιση του τα βάσανα, τους μόχθους, τις ανάγκες της μετα-πτωτικής αυτοκαταδίκης του Ανθρώπου, με μια Σωτήρια πράξη Υπέρτατης Ελευθερίας και Απόλυτης Αγάπης. Δια της Γέννησης, της Διδασκαλίας, της μαρτυρικής Του Θυσίας και ένδοξης Του Ανάστασης, επανίδρυσε την Δημιουργία, προικίζοντας την με την λυτρωτική επιλογή της Πίστεως, της εκούσιας μέθεξης στην Πρόνοια του Πατρός. «Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλὰ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.»(Ιω. 3:16)
Θα επιλογήσω το παρόν κείμενο με ορισμένα ρητορικά ερωτήματα, αφιερωμένα στο Μυστήριο της Ενσάρκωσης, της Γέννησης του Χριστού.
Έχετε ποτέ συλλογισθεί εν όλω ότι ο Θεός, παρότι Παντοδύναμος εν τελεία κοινωνία και πληρότητι, δια της έλευσης Του στο τρωτό ανθρώπινο γίγνεσθαι έγινε κατά κυριολεξία μια φιγούρα της διπλανής πόρτας; Έγινε ένα επώνυμο πρόσωπο καταγεγραμμένο στο ληξιαρχείο της Ιστορίας. Είχε ανθρωπίνως ημερολογιακή αρχή και χρονολογικό πέρας, συμβατικά ομιλώντας… Αγκάλιασε την ανθρωπότητα όχι αποκλειστικά ως εξωτερικός Ποιητής αλλά ως ενσώματος Κύριος εντός τής.
Αλήθεια, ανιχνεύστε μου έναν θεό που «πέφτει» ίνα να υπηρετήσει, να προσεγγίσει τέκνο Του, να κουβεντιάσει μαζί του; Βρείτε μου έναν θεό που δίψασε, πόνεσε, εκτοπίστηκε(η φυγή του Ιωσήφ και της Παναγίας μετά του νεογνού Ιησού μακρία από την παιδοκτόνο και παρανοϊκή αρχομανία του Ηρώδη), χλευάστηκε, έθρεψε τους διώκτες Του με το αίμα Του συγχωρώντας τους αμνησίκακα «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς· οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι»(Κατά Λουκά ΚΓ:34);
Εντοπίστε μου έναν θεό που ούτε επιβλήθηκε, ούτε καθυπόταξε παρά την Παντοκρατορία Του, Εξουσιαστής του Σύμπαντος γαρ! Απεναντίας δε παραχώρησε μεγάθυμα το δικαίωμα της αμφιβολίας επ’ αυτών, μέχρις σε σημείο περιφρόνησης!
Καλά Χριστούγεννα
Ο Χρήστος Γκιάτας είναι Πολιτικός Επιστήμονας ΕΚΠΑ, με μεταπτυχιακό στη Γεωπολιτική και Γεωστρατηγική από το ΕΚΠΑ. Διατελεί σύμβουλος-ειδικός συνεργάτης του Γ.Γ μεταναστευτικής πολιτικής στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου
δεν βρέθηκαν σχόλια επισκεπτών...