«… Ο σημερινός κόσμος διαμορφώνει με γρήγορα βήματα το πλαίσιο της μετάβασής του στην ψηφιακή εποχή. Είναι φανερό ότι γεννιέται ένας κόσμος με κριτήρια διαφορετικά από την εποχή του Γουτεμβέργιου. Αυτό σημαίνει ότι περιμένουμε σεισμικές αλλαγές στις αντιλήψεις και τη συνείδηση του κόσμου μας, κι αυτό οδηγεί σε ριζικές ανατροπές στον τρόπο ζωής όλων μας. Σημαίνει ότι χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε ισχυρή παιδεία. Κανένας θεσμός δεν κρατά την Ευρώπη τόσους αιώνες όσο η εκπαίδευση. Κανένας θεσμός δεν έχει κατορθώσει να δίνει παιδεία όσο το σχολείο.
Αυτό θεωρούμε ως λόγο επανέκδοσης της Εποπτείας: Να στηρίζει τον δημιουργό, να στηρίζει την ελευθερία, να στηρίζει τη μόρφωση».
Έτσι έκλεισε το προλογικό του σημείωμα στο πρώτο -και μοναδικό λόγω της ασθενείας και μετέπειτα του θανάτου του- τεύχος της επανέκδοσης της Εποπτείας, ο ιδρυτής της, Παναγιώτης Δρακόπουλος. Ο άνθρωπος που μαζί με τη σύζυγό του, Ζηνοβία, δημιούργησαν ένα περιοδικό- άρμα μάχης για τις ιδέες και τον τρόπο ζωής του σημερινού πολιτισμένου Ανθρώπου.
Κάθε λέξη αυτού του σημειώματος, ισχύει απολύτως και σήμερα, που επιχειρείται η (ηλεκτρονική σε αυτή την πρώτη φάση) επιστροφή της Εποπτείας, σε μια θέση «μπροστά στους βαρβάρους». Κι όπως έγραφε στον πρόλογο του βιβλίου του «Μπροστά στον Πόλεμο» ο Κορνήλιος Καστοριάδης, «Μπροστά στον πόλεμο, δεν σημαίνει πριν από τον πόλεμο, όπως αναπόφευκτα θα το εννοήσουν οι κουφοί και όπως το έχουν ήδη εννοήσει. Δεν πρόκειται… για πρόβλεψη ή για προβολή, αλλά για ανάλυση του σύγχρονου κόσμου, ανάλυση απαραίτητη προκειμένου να προσανατολιστεί κανείς μέσα σ’ αυτόν…».
Σήμερα, που ο Ολοκληρωτισμός με τις μορφές που έλαβε τον 20ό αιώνα εκλείπει από τις χώρες της Δύσεως, αναδύονται άλλοι, ποικιλώνυμοι «βάρβαροι» που απειλούν τη Δημοκρατία, το κράτος δικαίου, το δικαίωμα του Ανθρώπου στην καλλιέργεια και στην ποιότητα, σε μια ζωή αντάξια του «Άνω θρώσκω».
Ο Δυτικός Κόσμος έχει αποδειχθεί έως τώρα ανέτοιμος να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτούς τους βαρβάρους. Ο κοινωνικός και πολιτικός διχασμός στις ΗΠΑ, η πολιτική και πολιτισμική απονεύρωση των ευρωπαϊκών ελίτ που έχει οδηγήσει σε παραλυσία τις κοινωνίες της ηπείρου, κυρίως όμως η απώλεια της αίσθησης ταυτότητος των πολιτών της δημοκρατικής Δύσεως, αφήνουν κενά που οι σύγχρονοι βάρβαροι σπεύδουν να αξιοποιήσουν.
Να γιατί η Εποπτεία είναι και σήμερα απαραίτητη. Να τι θα προσπαθήσει να κάνει: Να επαναφέρει ενώπιόν μας τις Αρχές που αποτέλεσαν τη λυδία λίθο του σύγχρονου κόσμου, αλλά στις μέρες μας έχουν παραπέσει ή, πάντως, δεν κανοναρχούν τις ζωές μας και παράλληλα να φωτίσει τις πραγματικές επιδιώξεις των βαρβάρων που απειλούν τα με κόπους και θυσίες κεκτημένα του σύγχρονου Ανθρώπου.
Όπως έγραφε ο Παναγιώτης Δρακόπουλος, «η Εποπτεία θέλει να μιλήσει και πάλι, για να υπερασπίσει την ελευθερία που δεν ταυτίζεται με το «κάνω ό,τι θέλω». Αυτή η αντίληψη, καθώς ο Πλάτων έδειξε, εις μεγάλην δουλείαν μετατρέπεται. Δεν είναι βόμβες μολότοφ η ελευθερία, αλλά φλόγα ευθύνης. Είναι ευθύνη και υπεράσπιση των δικαιωμάτων του άλλου ως ανθρώπου, ως οικογένειας, ως κοινωνίας, ως έθνους».
Υ.Γ.: Το περιοδικό «Εποπτεία» ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων, που κινήθηκαν γύρω του και εμπνεύστηκαν από τα κείμενά του.
Η σημερινή «Εποπτεία» τους καλεί να επιστρέψουν, ώστε να ανασυστήσουμε και να εμπλουτίσουμε τον κύκλο του (ηλεκτρονικού) περιοδικού, αλλά και να επιστρέψουν προς τους σημερινούς νέους -με τη συμμετοχή τους στο περιεχόμενο της ιστοσελίδας- ένα μέρος από αυτά που εκείνοι είχαν πάρει μέσα από τις σελίδες της Εποπτείας.
Σε αυτή τη γενιά είχα την τύχη να ανήκω κι εγώ, κι αισθάνομαι ότι οφείλω να επιστρέψω την περίσσεια της πνευματικής τροφής που έλαβα από το μοναδικό αυτό περιοδικό, στις επόμενες γενεές.
Εξ ου και η επιστροφή της Εποπτείας.
Όσοι πιστοί, προσέλθετε…
Διαμαντής Σεϊτανίδης